K&N GEMS : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 319 / 336

นี้อมจิตรถาบุชา มหาอุบาสิกาจารย์ ก่อละแว้นฤพาน ยอดทหารพระศพล สิบทดธรรมฐุต มุ่งประกาศทางมรรคผล ศิษย์เอก พระมงคล- เทพมุนี มีเปรผัน เป็นหนึ่งไม่มีสอง นามเกริกก้องคุณยายจันทร์ ขนุนกอง ทุ่นชีวิต ท้าวิชาชีพ

บทความนี้เล่าถึงพระครูอาจารย์จันทร์ ผู้เป็นต้นแบบในด้านการทำบุญและการสอนธรรมะ เพื่อเผยแพร่ความสว่างทางจิตใจ ยกย่องความสำคัญของการมีจิตกตัญญู การสืบทอด knowledge และการสร้างสังคมที่ดียิ่งขึ้น ตามหลักธร

www.kalyanamitra.org

เกาะศรีลังกา ครั้งหนึ่ง พระพุทธศาสนาได้เจริญรุ่งเรืองต่อเนื่องมาเป็นเวลายาวนาน จนกระทั่งยกค่ายอาณานิคม ประมาณปี พ.ศ. ๒๕๔๘ ถึง พ.ศ. ๒๕๔๙ ศรีลังกาถูกฆาติตะวันตกหลายชาติ เช่น ออลันดา โปรตุเกส และอังกฤษ ผ

ในครั้งหนึ่ง ศรีลังกาเคยเป็นดินแดนที่พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง ก่อนที่จะถูกอาณานิคมจากตะวันตกเข้ามาครอบครองเป็นเวลานานกว่า 400 ปี โดยมีชาติที่เข้ามาครอบครอง อาทิ เนเธอร์แลนด์ โปรตุเกส และอังกฤษ ส่งผล

พระพุทธศาสนาในศรีลังกาจึงตอกอยู่ในยุคมืด ชาวพุทธถูกกดขี่ข่มเหง ทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม ราวกับว่าถูกต้อนจนเกือบจะตกทะเล ชาวพุทธรู้สึกสิ้นหวัง ท้อแท้ไปทุกหย่อมหญ้า ตัวอย่างการกดขี่ข่มเหง เช่น รัฐบาลส

เนื้อหาพูดถึงสถานการณ์ของพระพุทธศาสนาในศรีลังกา ที่ชาวพุทธถูกกดขี่ข่มเหงทั้งในทางตรงและทางอ้อม เช่น การห้ามประชุมทางศาสนา การยกเลิกวันสำคัญทางศาสนา และการแจกจ่ายตำแหน่งในราชการให้กับศาสนิกของผู้เข้ามา

ในวันที่บรรพชาของสามเณรคุณนันทะ ท่านได้เทคโน โปรด ฎียมในวันที่ คือ บวชวันนั้น ก็เทศวันนั้นเลย การเทคน์กฐินแรกในชีวิตของท่าน มีผู้ฟังเป็นพัน ๆ คน เนื่องจากเทคน์กกล่าวถึงพระพุทธประวัติ เทคน์เป็นเวลา นาน

ในวันที่บรรพชาของสามเณรคุณนันทะ ท่านเทศน์เรื่องพระพุทธประวัติอย่างมีพลังและได้รับความสนใจจากผู้ฟังจำนวนมาก แม้ท่านจะยังเป็นเพียงสามเณรน้อยวัย 12 ปี แต่ท่านมีความสามารถสูงและรักการพัฒนาตนเอง ผ่านการฝึก

กลางในการเผยแผ่ของศาสนานั้น พระภิกษุคุณนันทะ มีบุคลิกที่ไม่เหมือนกับชาวพุทธทั่วไป ชาวพุทธทั่วไนนั้น เมื่อถูกกรรณอย่างไม่เป็นธรรมจากศาสนาอื่น ส่วนใหญ่มักจะอยู่หว่างเฉย พร้อมใจกันวางฏิบกขา ไม่กล้าเผชิญห

บทความนี้กล่าวถึงบทบาทของพระภิกษุคุณนันทะในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในศรีลังกา ท่านมีบุคลิกที่ไม่เหมือนชาวพุทธทั่วไป และได้แสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญในการเผชิญหน้ากับการข่มเหงจากศาสนาอื่น ผลจากความรักและกา

ศาสนาจะต้องสูญสิ้นไปจากศรีลังกา ก่อนสิ้นสุดศิริต ศตวรรษที่ ๑๙ อย่างแน่นอน (ก่อนปี พ.ศ. ๒๔๙๓) ครั้นเมาท่านคุณนั่นทะได้ประกาศตนว่า จะอบู่ และปกป้องพระพุทธศาสนา จากการรุกของศาสนาอื่น โดยใช้ปัญญาเป็นอาวุ

ในช่วงศตวรรษที่ 19 ท่านคุณนั่นทะประกาศอุดมการณ์ในการปกป้องพระพุทธศาสนาจากการรุกของศาสนาอื่น และได้จัดการโต้วาทีจำนวน 5 ครั้งในระยะเวลา 9 ปี เพื่อคืนความหวังให้แก่ชาวพุทธในศรีลังกา การโต้วาทีช่วยเพิ่มจ

ครั้งที่ ๑ เดือนมกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๔ ผลที่เกิดขึ้น คือ ผู้แทนศาสนาอื่น เข็ดหลาบในการโว้าทรรศน์ กลับไปปรับปรุงกระบวนทัศน์ใหม่ ครั้งที่ ๕ เดือนสิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๖ เป็นการโว้าทรรศน์ครั้งที่สำคัญแ

เนื้อหาพูดถึงเหตุการณ์สำคัญของการโว้าทรรศน์ที่เกิดขึ้นในปี 2544 และ 2546 โดยเฉพาะในเดือนสิงหาคม 2546 ที่ส่งผลกระทบอย่างมากต่อความมั่นคงของศาสนา โดยฝ่ายที่เข้าร่วมถูกต้องพ่ายแพ้และมีการตีพิมพ์บทโว้ทาใน

ในวันสำคัญทางศาสนาของตน ดังนั้น ชาวพุทธจึงกลับมาทำ พิธีเฉลิมฉลองวันวิสาขบูชาได้เป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. ๒๔๒๘ หลังจากว่างเว้นมายาวนาน ๓. ศาสนที่อ้างที่มาร่วมฟังการโต้วาทะในครั้งนั้น บาง คนถึงกับเสื่อมศรั

ในปี พ.ศ. ๒๔๒๘ ชาวพุทธได้กลับมาทำพิธีเฉลิมฉลองวันวิสาขบูชาเป็นครั้งแรก หลังจากการหยุดนิ่งมายาวนาน ในช่วงเวลานั้น มีผู้คนที่เข้าร่วมฟังการโต้วาทะถึงขั้นต้องเปลี่ยนมานับถือพระพุทธศาสนา ทำให้การข่มเหงเพื

วันพลับดับลง ด้วยอายุได้ 27 ปี นับเป็น 27 ปี ที่ทรงคุณค่าอย่างยิ่งต่อพระพุทธศาสนา และอนุชนตราบจนถึงทุกวันนี้ เมื่อท่านมรณภาพแล้ว ได้มีการสร้างอนุสาวรีย์ของท่าน หน้าท่ี่วัดทิพุทธราม เมืองโคลั่โบ เพื่อ

พระคุณานันทเถระมรณภาพด้วยอายุ 27 ปี ได้มีการสร้างอนุสาวรีย์ที่วัดทิพุทธรามเพื่อเป็นเครื่องระลึกถึงคุณความดีของท่าน ท่านเป็นมือปราบกองทัพธรรมที่มีความรู้ปัญญาและเสียสละเพื่อรักษาพระพุทธศาสนา การสร้างคว

โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เช่น พระคุณนาถเทระ ผู้ดำรงชีวิตตามพุทธดำรัสว่า "ชีวิตแม้เป็นอยู่ถึงร้อยปี แต่มีความเกียจคร้าน มีความเพียรเลว หาประเสริฐไม่" บุคคลแม้มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว แต่มีความเพียรมั

พระคุณนาถเทระได้สอนว่า แม้ชีวิตจะยืนยาวแต่หากไม่มีความเพียรชีวิตนั้นก็ไม่มีคุณค่า ในการวาดภาพครั้งที่ 5 การกำหนดกติกาสำคัญช่วยให้การแสดงออกของทั้งสองฝ่ายมีความชัดเจน ผู้เข้าร่วมฟังเป็นจำนวนมากแสดงถึงค

เนื้อหาการได้วาทะครั้งที่ 5 หัวข้ออภิปราย : พระเวสสันดรกับการบริจาคบุตรธีดาและภรรยา ฝ่ายตรงข้ามกับท่านคุณนันทะ ได้เปิดประเด็นว่า การที่พระเวสสันดรทรงบริจาคพระชยา พระโอรส และพระธิดา ให้เป็นทานนั้น เป็

การอภิปรายเกี่ยวกับพระเวสสันดรที่บริจาคพระโอรสและพระธิดาได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็นการกระทำที่โหดร้าย แต่มีการอธิบายว่าเป็นส่วนหนึ่งของการบำเพ็ญบารมีเพื่อบรรลุอุตตริสมาธิญาณ การพบความดีในความยากลำบ

นัก ก็ได้กลับไปอยู่กับพระอัธยัป คือ ปู่ในพระราชวังเดิม ส่วนพระนางมักทีนั้นเมื่อท้าวสักเทวราชบิชวาบแล้ว ก็ถวายคืนแก่พระเวสันดร ณ ที่นั่นนั่นเอง ไม่ได้หวังจะนำไปเป็นทรายจริง ๆ อีกประการหนึ่ง เราต้องดูว

ในที่สุดพระเวสสันดรได้รับการบรรลุ และทุกคนในชีวิตสุดท้ายรวมถึงพระนางพิมพาและพระราหุลีก็ได้บรรลุเป้าหมายปลายทางของชีวิตคือการบรรลุมรรคผลนิพพาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการมุ่งหวังพระโพธิญาณเป็นประโยชน์ทั้งต่อพ

แล้วท่านพูดโดยไม่ได้ดูรู้ทั้งสองเลย แต่พูดด้วยจิตที่เป็นกุศลว่า "ลูกกันหา ชาลี ช่วยมาเป็นสำเภาทองให้พ่อ สักหน่อยเถิด เพื่อพ่อจะได้ข้ามไปถึงฝั่งพระนิพพาน ถึงตรงนั้นแล้ว พ่อจะได้มาทำประโยชน์อันยิ่งใหญ่ใ

ในบทนี้มีการพูดถึงการที่ลูกต้องสนับสนุนและช่วยอุปถัมภ์พ่อเพื่อสร้างบารมีร่วมกันเพื่อนำไปสู่การเข้าถึงพระนิพพาน ซึ่งจะส่งผลดีต่อทั้งมนุษย์และเทวา รวมถึงพระพุทธศาสนาในศรีลังกาที่ต้องการการกอบกู้เพื่อยืน

พ่อออกมา ชาวเมืองสงสารก็จะได้รับพ่อกลับไป ดังนั้น จึงเป็นคำพูดที่ไม่ไหว้ร้ายเลย ส่วนพระนางมัทรีก็เช่นเดียวกัน ท่านพูดยไวว่า "ถ้าหากเราอยู่ร่วมกันอย่างนี้ เราก็ลำบากไปทุกชาติเหมือนชาติที่ผ่านมาเรา ก็ล

ในเนื้อหาได้กล่าวถึงการพูดคุยระหว่างพ่อและพระนางมัทรี โดยเน้นถึงความสำคัญของการสร้างบารมีร่วมกันเพื่อที่จะไปพระนิพพานในชาตินี้ และสื่อถึงความลำบากในชาติที่ผ่านมา ถ้าหากไม่ร่วมกันทำบุญ ดังนั้นการสรรเสร

โอภาสกับพี่ เพื่อที่จะได้สร้างบารมีให้บรรลุอุตรสมาสมโพธิญาณ สองเราจะได้บุญด้วยกัน พอถึงตรงนั้นเราจะได้บรรลุไปพร้อม ๆ กัน" ท่านพูดคุยแต่ในสิ่งที่ดี ๆ เช่นนี้ พระนางมธุรีเองก็เข้าใจและชื่นอกชื่นใจว่า ต

เนื้อหาเกี่ยวกับการสร้างบารมีเพื่อบรรลุอุตรสมาสมโพธิญาณและการบริจาคบุตรธรรยาซึ่งเป็นธรรมเนียมของบรมโพธิสัตว์ เพื่อการตรัสรู้และบรรลุธรรมผลนิพพาน ต้องไม่มีการผูกพันกับสิ่งใด.

เนื่องจากธรรมะเป็นเรื่องลึกซึ้ง ยากที่ใคร ๆ จะเข้าใจตามได้ จนกระทั่งพุทธมารบราบอาราธนาว่า คนที่สามารถฟังธรรมของพระองค์แล้วรองตามได้นั้นมีอยู่ จึงทำให้พระองค์มีกำลังใจที่จะสอนธรรม ต่อมาเทวตามารบราบทูล

เนื้อหาอธิบายถึงความลึกซึ้งของธรรมะและบทบาทของพระสัทพัญญาณในพระพุทธศาสนา โดยกล่าวถึงบุคคลที่สามารถฟังแล้วเข้าใจธรรมะได้ และการที่พระพุทธเจ้าทรงมีญาณหยั่งรู้ตามพุทธประสงค์เท่านั้น เรื่องนี้เป็นที่น่าสน

นั่นมืออยู่ เมื่อเราอยากดูคู่ลักษณ์จึงจะเห็น แล้วก็เห็นได้อย่าง พระสัมมาสัมพุทธ เจ้าตรัสไว้เองว่า พระองค์ไม่ได้เป็นพระ สัมพัญญۺตลอดเวลา แต่ว่เมื่อปรารภนา อยากจะดูตอนไหนก็จะเห็นตอนนั้น เมื่อรัสรู้แล้ว

บทความนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับการแสดงธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งพระองค์ทรงมีพุทธดำรัสเพื่อนำแสดงธรรมแก่ผู้ที่ควรได้รับการสอน และยังมีเนื้อหาเกี่ยวกับการที่พระองค์ต้องการปรารภเพื่อดูผู้ที่ควรได้รับการ

พระธรรม คือ หนังสือที่มีผู้เขียน เขียนกันขึ้นมา หนังสือเหล่านั้นต่างหากที่ต้องมีท่านเป็นที่พึ่ง พวกท่าน ต้องดูแลรักษา เก็บเอาไว้ไม่ให้สูญหายหรือถูกทำลาย ท่านจะพึ่งพิงหนังสือได้อย่างไร มีแต่หนังสือถ้าต

บทความนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับพระธรรมและการพึ่งพิงพระสงฆ์ โดยชี้ให้เห็นถึงความคำนึงในกิเลสที่มีอยู่ในบุคคล รวมถึงวิธีการที่ผู้เรียนจะดูแลรักษาความรู้และไม่ควรยึดติดกับคนที่มีข้อบกพร่อง ในการเข้าถึงนิพ

1. กิเลสขั้นเป็น การดับกิเลสตันหาของ พระองค์ในวันตรัสรู้ ถือ เป็นนิพพานอย่างหนึ่ง 2. ขันติพาน เป็น การดับเบญจขันธ์สู่สมุทปาทิ เสสนิพพาน เมื่อทรงมี พระชนมายุ ๘๐ พรรษา ณ เมืองกุสินารา 3. ธาตุนิพพาน คื

บทความนี้กล่าวถึงการดับกิเลสตันหาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในวันตรัสรู้ ซึ่งเป็นนิพพานหนึ่ง การดับเบญจขันธ์ในขันติพานเมื่อพระชนมายุ ๘๐ ปี ณ เมืองกุสินารา และธาตุนิพพาน โดยการดับขันธปรินิพพานนั้นไม่ทำให้พร